Caribou (Rangifer tarandus)

Karibu, znane również jako renifery i dzikie renifery w Europie i Eurazji, tego samego gatunku? Rangifer tarandus? to średniej wielkości kopytny z rodziny Cervidae, do której należą również kapiti, łoś i jeleń. Północnoamerykańskie pasmo tego holarktycznego zwierzęcia rozciąga się od Alaski, poprzez Yukon, Terytoria Północno-Zachodnie, Nunavut, do borealnego lasu i na południe przez Kanadyjskie Skały oraz Góry Columbia i Selkirk. Caribou jest specjalistą, który jest dobrze przystosowany do chłodniejszych klimatów z pustymi włosami, które pokrywają prawie całe ciało, w tym nos, i zapewnia izolację zimą i flotację do pływania. Dwa główne podgatunki w Ameryce Północnej, R. t. granti i R. t. groenlandicus tworzą duże stada i podejmują długie sezonowe migracje z miejsc porodów, na letnie i zimowe żerowiska w tundrze i tajdze. Migracje stada R. t. granti Porcupine są jednymi z najdłuższych ssaków lądowych.[3] Stado karibu rzeki George (GRCH) z podgatunku karibu R. t. caribou w rejonie Ungava - niegdyś największe na świecie stado karibu Rangifer tarandus - spadło do 74 131 zwierząt na świecie, co stanowi spadek nawet o 92%.4] W 2011 r. łączne stado Beverly'ego/Ahiaka na Terytoriach Północno-Zachodnich i w Nunavut miało około 124 000 karibu? spadek o co najmniej 50% od 1994 r.; zachodnie stado karibu miało 325 000 zwierząt, a stado karibu Qamanirjuaq, które jest stosunkowo stabilne, spadło z 496 000 w 1994 r. do 345 000 w 2008 r. Metapopulacja bardziej osiadłych podgatunków R. t. caribou lub Woodland caribou rozciąga się od północno-zachodnich terytoriów do Labradoru. Są to nieśmiałe zwierzęta, których głównym źródłem pożywienia są porosty arborealne[8] dojrzałych lasów i zamieszkują głównie bagna, torfowiska, jeziora i regiony rzeczne. Ponieważ potrzeba setek lat, aby biomasa porostów drzew była wystarczająca do utrzymania populacji karibu w lasach borealnych, wylesianie jest głównym czynnikiem wpływającym na spadek ich liczby. Historyczny zasięg borealnego lasu karibu obejmował ponad połowę dzisiejszej Kanady, rozciągając się od Alaski do Nowej Fundlandii i Labradoru oraz aż do Nowej Anglii, Idaho i Waszyngtonu na południe. Najmniejszy podgatunek w Ameryce Północnej, Peary Caribou występuje w Arktyce Wysokich i Niskich Arktykach, w szczególności na Terytoriach Północno-Zachodnich, na wyspie Banks i w Nunavut, szczególnie na wyspie Baffin.