Śledź pacyficzny (Clupea pallasii)

Śledź pacyficzny, Clupea pallasii, jest gatunkiem z rodziny śledzia związanym ze środowiskiem Pacyfiku Ameryki Północnej i Azji Północno-Wschodniej. Jest to srebrzysta ryba z nierespinowanymi płetwami i głęboko rozwidloną płetwą ogonową. Dystrybucja rozciąga się wzdłuż wybrzeża Kalifornii od Baja California na północ do Alaski i Morza Beringa; w Azji dystrybucja odbywa się na południe do Japonii. Clupea pallasii jest uważana za gatunek kluczowy ze względu na bardzo wysoką produktywność i interakcje z dużą liczbą drapieżników i ofiar. Śledź pacyficzny składa ikrę w różnych porach roku, ale często na początku roku w środowiskach międzypływowych i podwodnych, powszechnie na trawie pływowej lub innej roślinności zanurzonej; nie umierają one jednak po tarle, ale mogą rozmnażać się w kolejnych latach. Według źródeł rządowych połowy śledzia na Pacyfiku załamały się w 1993 r. i powoli powracają do rentowności handlowej na kilku obszarach zasobów Ameryki Północnej. Nazwa gatunku pochodzi od Petera Simona Pallasa, znanego niemieckiego przyrodnika i badacza. W północno-wschodniej Europie występują rozłączne populacje Clupea pallasii, które często przypisuje się osobnym podgatunkom Clupea pallasii marisalbi (śledź biały) i Clupea pallasii suworowi (śledź chosha).