Czarniak alaski (Dallia pectoralis)

Czarniak z Alaski, Dallia pectoralis, jest rybą, która dorasta do 7 cali długości. Jest wydłużony i cylindryczny, o ciemnobrązowym kolorze oliwkowo-brązowym. Cztery do sześciu ciemnych plam biegną pionowo wzdłuż boków, a brzuch jest biały. Płetwy mają czerwonawo-brązowe plamki. Kiedyś uważany za roślinożerca, jego podstawową dietą są muszki i larwy komarów. Czarne ryby z Alaski można znaleźć na bagnach, stawach, jeziorach i potokach z roślinnością na pokrycie, w tundrze i zalesionych miejscach niedaleko lądu. Ich oferta obejmuje Alaskę i wyspy Morza Beringa. Rdzenni mieszkańcy Alaski zjadali kiedyś te ryby i karmili je swoimi psami, łowiąc je jesienią i zamrażając do wykorzystania zimą. Twardość czarniaka na Alasce ma mityczne proporcje, w tym opowieści o odradzających się rybach po ich zamrożeniu w postaci stałej. Ryby przetrwały mroźne zimy, przesuwając się na głębokość 7-8 metrów, gdy powierzchnia staje się stałym lodem. Duże skrzela chronione osłonami skrzelowymi pomagają im przetrwać zimy, gdy temperatura wody spada do 0 °C. Chociaż alaskańskie czarniaki mogą być chłodzone przez krótki okres czasu w temperaturach do -20 °C w kontrolowanym środowisku bez kontaktu z kryształami lodu, żadna alaskańska czarniakarka nie przetrwała nawet przez godzinę w tych warunkach mrożenia. Zamrożenie dowolnej części ciała powoduje martwicę.