Okowiel oceaniczny (Zoarces americanus)

Okowiel oceaniczny (Zoarces americanus) jest eelpoutem w rodzinie Zoarcidae. Znajduje się w północno-zachodniej części Oceanu Atlantyckiego, u wybrzeży Nowej Anglii i wschodniej Kanady. Ryby mają we krwi proteiny zapobiegające zamarzaniu, co daje im możliwość przetrwania w wodach o temperaturach bliskich zeru. Naukowcy przeprowadzili badania, w których geny są pobierane z okowiela oceanicznego i wszczepiane do łososia w celu przyspieszenia jego wzrostu. Te geny przenoszą tolerancję okowiela oceanicznego na ekstremalnie zimne wody na łososia, pozwalając mu rosnąć przez cały rok. Promotor genu białka zapobiegającego zamarzaniu jest również stosowany w połączeniu z hormonem wzrostu pobranym z łososia chinook, co prowadzi do wyższego stężenia hormonu wzrostu we krwi; powodując genetycznie zmodyfikowany łosoś rośnie znacznie szybciej niż naturalnie. Pojawiły się kontrowersje, ponieważ niektórzy postrzegają zmienione ryby jako potencjalne zagrożenie dla dzikich zasobów łososia, jeśli ucieknie on lub zostanie kiedykolwiek wypuszczony na wolność. Szefowie kuchni i sklepy spożywcze w wielu stanach USA zgodzili się nie sprzedawać nowych ryb w związku z tymi obawami, powołując się na obawy dotyczące bezpieczeństwa ryb w zakresie spożycia przez ludzi. W czerwcu 2006 roku firma Unilever ogłosiła, że wykorzysta genetycznie zmodyfikowane drożdże do uprawy białek przeciw zamarzaniu opartych na genach okowiela oceanicznego i wykorzysta je do poprawy konsystencji i właściwości przechowalniczych swoich marek lodów.