Nakrętka bukowa (Fagus)

Buk (Fagus) jest rodzajem drzew liściastych z rodziny Fagaceae, pochodzących z umiarkowanej Europy, Azji i Ameryki Północnej. Najnowsze systemy klasyfikacji rodzajów rozpoznają od dziesięciu do trzynastu gatunków w dwóch różnych podgatunkach, Engleriana i Fagus. Podgatunek Engleriana występuje tylko w Azji Wschodniej, a różni się wyraźnie od podgatunku Fagus tym, że buki te są nisko rozgałęzionymi drzewami, często składającymi się z kilku głównych pni z żółtawą korą. Inne cechy wyróżniające obejmują białawe kwiaty na spodniej stronie liści, widoczne trzeciorzędowe żyłki liści oraz długą, gładką jednostkę filiżanki. Fagus japonica, Fagus engleriana i gatunek F. okamotoi, zaproponowane przez bontanistę Chung-Fu Shen w 1992 r., obejmują ten podgatunek. Bardziej znane buki z podgatunku Fagus to wysokogatunkowe buki z wysokimi, stoutowymi pniami i gładką srebrno-szarą korą. Grupa ta obejmuje Fagus sylvatica, Fagus grandifolia, Fagus crenata, Fagus lucida, Fagus longipetiolata i Fagus hayatae. Najpowszechniej uprawiany jest buk europejski (Fagus sylvatica), choć poza elementami szczegółowymi, takimi jak kształt liści, istnieje niewiele istotnych różnic między gatunkami. Liście buków są całe lub rzadko ząbkowane, od 5?15 cm długości i 4?10 cm szerokości. Buk jest jednopienny, ma kwiaty męskie i żeńskie na tej samej roślinie. Małe kwiaty są niepłciowe, kwiaty żeńskie rodzą się w parach, kwiaty męskie wiatropylenizujące kotki. Produkowane są wiosną, krótko po pojawieniu się nowych liści. Kora jest gładka i jasnoszara. Owocem jest mały, ostro skośny orzech o długości 10-15 mm, pojedynczo lub parami w miękkołuskanych łupinach o długości 1,5-2,5 cm, znany jako kubki. Łuska może mieć różnorakie przydatki od szpinaku do łuski, których charakter jest, oprócz kształtu liści, jednym z podstawowych sposobów różnicowania buków. Orzechy są jadalne, choć gorzkie (choć nie tak gorzkie jak żołędzie) o wysokiej zawartości garbników i nazywane są orzechami bukowymi lub bukowymi.