Rambutan (Nephelium lappaceum)

Rambutan (taksonomiczna nazwa: Nephelium lappaceum) jest średniej wielkości tropikalnym drzewem z rodziny Sapindaceae. Owoce produkowane przez to drzewo znane są również jako rambutan. Zgodnie z powszechnym przekonaniem i pochodzeniem jego nazwy, rambutan pochodzi z Indonezji i Malezji. Najwcześniejszy zapis drzew rambutanowych pokazuje, że były one uprawiane przez plemiona dżungli malajskiej wokół ich tymczasowych osiedli, co było dotychczasową praktyką. Rambutan rośnie naturalnie w Tajlandii, Wietnamie, na Filipinach i w innych miejscach południowo-wschodniej Azji, choć jego dokładne naturalne rozmieszczenie jest nieznane. Jest ona ściśle związana z kilkoma innymi jadalnymi owocami tropikalnymi, w tym z liczi, longanem i mamoncillo. Pochodzi z archipelagu indonezyjskiego, skąd rozciąga się na zachód do Tajlandii, Birmy, Sri Lanki i Indii; na północ do Wietnamu i Filipin. Owoc jest jagodą owalną do okrągłej do owalnej, o wysokości 3,6 cm (rzadko do 8 cm) i szerokości 3,4 cm, porośniętą w luźne grona wisiorków 10,20 razem. Skóra skórzana jest czerwonawa (rzadko pomarańczowa lub żółta), pokryta mięsistymi, giętkimi kolcami, stąd nazwa rambutan, wywodząca się od malezyjskiego słowa rambutan, co oznacza włosy. Miąższ owocu, który jest właściwie aril, jest przezroczysty, białawy lub bardzo bladoróżowy, o słodkim, lekko kwaskowatym smaku bardzo przypominającym winogrona.