Żabnica (Lophius piscatorius)

Żabnica (lub głowa) to angielska nazwa szeregu gatunków ryb na północno-zachodnim Atlantyku, w szczególności gatunku żabnicy z rodzaju Lophius i rodzaju anielska Squatina. Termin ten jest również sporadycznie używany w odniesieniu do europejskiego potwora morskiego, częściej nazywanego mnichem morskim. Żabnica jest najpowszechniejszą angielską nazwą dla rodzaju Lophius w północno-wschodnim Atlantyku, ale goosefish jest używany jako odpowiednik terminu na wschodnim wybrzeżu Ameryki Północnej. Lophius ma trzy długie włókna kiełkujące od środka głowy; są to odłączone i zmodyfikowane trzy pierwsze kolce przedniej płetwy grzbietowej. Jak u większości gatunków żabnicowatych, najdłuższy żarnik jest pierwszym (illicium), który kończy się nieregularnym wzrostem miąższu, esca. Ten zmodyfikowany promień płetwy jest ruchomy we wszystkich kierunkach. Eskwa ta jest używana jako przynęta przyciągająca inne ryby, które żabnica następnie zazwyczaj połyka w całości. Eksperymenty wykazały, że to, czy ofiara została przyciągnięta do przynęty, czy też nie, nie ma ścisłego znaczenia, ponieważ działanie szczęk jest automatycznym odruchem wywoływanym przez kontakt z esca. Dorasta do długości ponad 1,5 m (5 ft); próbki o długości 1 m (3 ft) są powszechne. Największy zarejestrowany okaz ważył 115 kg (253 lb) i został złowiony 7 stycznia 2012 r. przez norweską firmę Frank-Rune Kopperud. Poprzednim rekordzistą był egzemplarz o wadze 99,4 kg.