Guawa truskawkowa (Psidium cattleianum)

Psidium cattleianum, nazwane na cześć wybitnego angielskiego ogrodnika Williama Cattley'a, powszechnie znanego jako Cattley guava lub peruwiańska guava, to małe drzewo (2?6 m wysokości), z małymi czerwonymi lub żółtymi owocami, które są nieco kwaśne, ale czasami zjadane lub przetworzone w konfiturę. Odmiana czerwono-owocowa, PSIDIUM LITTORALE Var. Longipes, znany jest jako truskawka guava; odmiana żółtoowocowa, PSIDIUM LITTORALE Var. Littorale (Lucidum) jest różnie nazywane cytrynową guawą, "Yellow-fruited Cherry Guava", a na Hawajach jako waiaw? i jest zwykle mniejsze. Rodowity dla Brazylii i przylegającej tropikalnej Ameryki Południowej, jest ściśle związany z guawą pospolitą (P. guajava), i podobnie jak ten gatunek jest szeroko rozpowszechnionym, wysoce inwazyjnym gatunkiem na obszarach tropikalnych, zwłaszcza na Hawajach. Ma tendencję do tworzenia zwartych, monotypowych drzewostanów, które zapobiegają odrastaniu rodzimych gatunków i jest bardzo trudny do wyeliminowania; stanowi również schronienie dla muszek owocowych, które powodują rozległe szkody w rolnictwie. Jako gatunek inwazyjny, czasami błędnie nazywany jest chińską guawą. Cherry Guava jest sporadycznie naturalizowany w obszarach przybrzeżnych Queensland i północnej Nowej Południowej Walii. Jest również naturalizowany na wyspie Lord Howe, wyspie Norfolk i Wyspie Bożego Narodzenia (Navie 2004; Queensland Herbarium 2008). żółta odmiana niedźwiedzie jeszcze bardziej intensywnie niż czerwona i zazwyczaj ma większe owoce. Owoce można jeść w całości, ponieważ zarówno cienka skórka, jak i miękkie, soczyste wnętrze są jadalne. Guawy truskawkowe smakują jak męczennica zmieszana z truskawką; żółta odmiana nie ma cierpkości czerwieni i jest preferowana przez niektórych ludzi. Skóra jest również jadalna i smakuje trochę jak płatki róży, ale często jest usuwana dla uzyskania słodszego smaku. Nasiona są małe i białe i mogą być palone jako substytut kawy. Jej liście można zaparzać na herbatę.