Pszenica (Triticum)

Pszenica (Triticum spp. ) jest zbożem, pierwotnie pochodzącym z regionu Levant na Bliskim Wschodzie i Wyżyny Etiopskiej, ale obecnie uprawianym na całym świecie. W 2010 r. światowa produkcja pszenicy wyniosła 651 mln ton, co plasuje ją na trzecim miejscu po kukurydzy (844 mln ton) i ryżu (672 mln ton) pod względem wielkości produkcji. Pszenica była drugim najczęściej produkowanym zbożem w 2009 r.; światowa produkcja w tym roku wyniosła 682 mln ton, po kukurydzy (817 mln ton), a ryż - blisko jedną trzecią (679 mln ton). Ziarno to uprawiane jest na większej powierzchni ziemi niż jakakolwiek inna żywność komercyjna. Światowy handel pszenicą jest większy niż w przypadku wszystkich innych upraw łącznie. Na świecie pszenica jest wiodącym źródłem białka roślinnego w żywności dla ludzi, o wyższej zawartości białka niż soja lub inne główne zboża, kukurydza (kukurydza) lub ryż. Pod względem całkowitej wielkości produkcji ryżu wykorzystywanego do produkcji żywności jest on obecnie drugim co do wielkości plonem spożywczym dla ludzi, a przed kukurydzą, po tym, jak kukurydza może być szerzej stosowana w paszach dla zwierząt. Pszenica była kluczowym czynnikiem umożliwiającym powstanie społeczeństw miejskich na początku cywilizacji, ponieważ była jedną z pierwszych upraw, które można było uprawiać na dużą skalę, a dodatkową zaletą było uzyskanie plonów zapewniających długoterminowe przechowywanie żywności. Pszenica przyczyniła się do powstania miast-państw w Żyznym Półksiężycu, w tym imperiów babilońskiego i asyryjskiego. Ziarno pszenicy jest podstawowym pożywieniem używanym do produkcji mąki na zakwaszone, płaskie i parzone chleby, herbatniki, ciastka, ciastka, płatki śniadaniowe, makaron, makaron, makaron, makaron, klusek, kuskus oraz do fermentacji piwa, innych napojów alkoholowych lub biopaliwa. Pszenica jest uprawiana w ograniczonym zakresie jako roślina pastewna dla zwierząt gospodarskich, a jej słoma może być wykorzystywana jako materiał konstrukcyjny do krycia strzechą. Całe ziarno może być zmielone tak, aby zostawić tylko bielmo dla białej mąki. Produkty uboczne tego procesu to otręby i zarodki. Całe ziarno jest skoncentrowanym źródłem witamin, minerałów i białka, podczas gdy ziarno rafinowane to głównie skrobia.